Cyfieithiad o'r enw Cymraeg gwreiddiol Glynrhedynog yw Ferndale, ac fe'i defnyddiwyd yn gyntaf yn y 1860au, naill ai gan David Davies, Blaengwawr, a agorodd byllau Ferndale, neu ei brif ariannwr Delta Davies. Mae map degwm 1847 ar gyfer Ferndale yn dangos coedwigoedd, dolydd a chaeau toreithiog, a'r unig le yr oedd ôl dyn i'w weld oedd ar y ddwy fferm Rhondda-Fechan, a ffermiwyd gan David Evans, a Dyffryn Sarfwch, a ffermiwyd gan William Davies. Yr ochr draw i'r cwm, roedd ffermydd anghysbell Blaenllechau, Pendyrys Isaf a Phen-yr-Heol.

Fel llawer o'r trefi yng Nghwm Rhondda, dioddefodd Glynrhedynog o ganlyniad i natur beryglus y diwydiant mwyngloddio, yn enwedig yn ei ddyddiau cynnar. Yn ogystal â sawl marwolaeth o ganlyniad i gerrig yn cwympo, damweiniau gyda thramiau a damweiniau eraill tebyg, bu dwy drychineb fawr yn y blynyddoedd cynnar; y naill ym 1867 pan laddwyd 178 o ddynion a bechgyn, a'r llall ddwy flynedd yn ddiweddarach ym 1869 pan fu farw 53 o lowyr.

Ym 1988, wrth ymyl safleoedd hen byllau rhif 1 a rhif 5 Glynrhedynog, codwyd cofeb i gofio'r glowyr hynny a fu'n gweithio ym mhedwar pwll Glynrhedynog, neu a gafodd eu lladd neu eu hanafu ynddynt, gan gynnwys y 231 o lowyr a fu farw mewn dwy danchwa erchyll ym mhwll rhif 1 ym 1867 a 1869. Roedd pyllau Glynrhedynog yn eiddo i D.Davies and Sons, a oedd yn ffynnu yn y 1860au, ond, yn dilyn marwolaeth y Davis hynaf ym 1866 a'r ddwy danchwa ym 1867 a 1869, dechreuodd menter Glynrhedynog fynd i'r wal.
O ganlyniad i'r trychinebau, ym 1867, pan fu farw 178 o lowyr, ac ym 1869, pan fu farw 53 o lowyr, cafodd Glynrhedynog enw drwg fel ‘lle gwael' fel ‘glyn cysgod angau'. Mewn gwirionedd, bu farw mwy o lowyr ym mhwll rhif 1 Ferndale nag mewn unrhyw bwll glo arall yng Nghwm Rhondda. O ganlyniad, dechreuodd llawer o'r glowyr adael Glynrhedynog i chwilio am waith mewn mannau eraill a phenderfynodd Lewis Davis, y perchennog ar y pryd, symud i Lyn Rhedynog (lle adeiladodd Brynderwen House) i oruchwylio'r gwaith yn bersonol. Cliciwch(pdf)

Disgrifiodd papur newydd y Merthyr Express danchwa ymhlith y mwyaf trychinebus a fu erioed yn y De (yn wir, mae adroddiad y Syrf ë wr Pyllau Glo ar y danchwa yn nodi mai'r drychineb hon oedd y waethaf o ran nifer y bobl i gael eu lladd mewn un danchwa yn ei ardal ef ar y pryd). Â'r papur newydd ymlaen i ddisgrifio canlyniad y danchwa, y cydymdeimlad â'r dioddefwyr a'u teuluoedd o bob cwr o'r wlad, y golygfeydd ym mhen y pwll lle'r oedd torf wedi crynhoi i geisio adnabod eu ceraint a'r orymdaith ddyddiol o gyrff yn cael eu codi o'r pwll. Daw effaith wirioneddol y drychineb ar bentref bach Glynrhedynog, lle'r oedd bron pob dyn a bachgen yn gweithio yn yr un pwll, yn gwbl glir wrth ystyried tynged Thomas Thomas a'i bedwar mab, a laddwyd yn y drychineb. Mae'r newyddiadurwr hefyd yn disgrifio galar un ferch a oedd wedi dilyn un brawd i'r bedd ar y dydd Mercher, un arall ddydd Iau, ac roedd ei thad a'i thrydydd brawd yn dal ar goll yn y pwll. Mae adroddiad yr Arolygwyr Pyllau Glo ar y drychineb a gyflwynwyd yn y cwest i'w ddioddefwyr yn nodi eu bod yn credu bod y danchwa wedi digwydd o ganlyniad i groniad nwy mewn rhan o'r lofa; croniad a achoswyd gan esgeulustod Mr Williams, y rheolwr, a'i is-swyddogion. Yn ei dro, cafodd y nwy hwn ei danio gan un neu fwy o'r glowyr yn cymryd y topiau oddi ar eu llusernau ac yn gweithio gyda fflamau noeth.

Cyn pen dwy flynedd ar ôl y danchwa gyntaf yng Nglynrhedynog, roedd y pentref bach hwn yng Nghwm Rhondda Fach yn y newyddion unwaith eto oherwydd trychineb fawr arall a laddodd 53 o lowyr. Y tro hwn, fodd bynnag, y gweithwyr yn y rhan Dyffryn y lofa a fu farw, a llwyddodd y gweithwyr yn rhannau'r Rhondda a Glo-Bach i ddianc heb eu hanafu; y gwrthwyneb i'r hyn a ddigwyddodd ym 1867.
Nid oedd adroddiad yr Arolygydd Pyllau Glo'n gallu dweud yn union lle bu'r danchwa, a bu'n rhaid iddo ddyfalu sut y cafodd ei achosi. Roedd yn credu, oherwydd mai Ferndale oedd yr unig lofa yn yr ardal ar y pryd a oedd yn cloddio'r cyflenwad helaeth o lo ager Aberdâr yn yr ardal, a oedd yn adnabyddus fel glo tanllyd, dyma oedd yr unig allfa i'r holl nwy a oedd wedi'i ddal yn y gwythiennau hyn.
O'r herwydd, bu'r pwll yn gweithredu gyda lampiau diogelwch wedi'u cloi ac ni chaniatawyd tanio yn ystod oriau gwaith. Fodd bynnag, bu sawl cwymp yn y pwll ac achosion o nwy'n cronni'n sydyn, yn enwedig rhwng glofeydd rhif 6 a rhif 7, lle credai y gallai'r danchwa fod wedi digwydd. Roedd yn credu y byddai nwy yn cronni'n sydyn uwchben lamp ddiogelwch, hyd yn oed lamp oedd yn gweithio'n dda, yn ddigon i achosi'r danchwa. Ei ddamcaniaeth oedd bod y nwy wedi dod o'r wythïen ddwy droedfedd naw modfedd nad oedd neb yn gweithio arni, rhyw ddeg neu ddeuddeg llath uwchben y wythïen bedair troedfedd lle digwyddodd y danchwa. Felly, argymhellodd y dylid gweithio ar y wythïen hon yr un pryd â'r wythïen bedair troedfedd yn y dyfodol er mwyn i'r nwyon oedd ynddi gael eu gwasgaru drwy system awyru'r pwll. Beirniadodd casgliad y cwest reolwyr y pwll am beidio â rhoi'r holl argymhellion a wnaed ar ôl tanchwa 1867 ar waith. Hefyd, beirniadodd yr arolygydd system awyru'r pwll am ei fod yn credu nad oedd yn llwyddo i ddosbarthu aer yn gywir i bob rhan o'r pwll.